Özet:
Bu çalışmada, Facebook ve Twitter gibi sosyal ağların, kullanıcı emeğini dijitalleştirerek üretilen enformasyonu ölçülebilir kıldığı ve reklamverenlere pazarlanacak hale getirerek metalaştırdığı varsayımından hareketle, sosyal ağların zorlayıcılığı hakkında bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Sosyal ağlarda kullanıcı emeğinin sayısal olarak kodlanabilir metalara dönüşmesi, Christian Fuchs’un emeğin dijitalleşmesi kuramı bağlamında değerlendirilmiştir. Çoklu örnek olay ve içerik çözümlemesi yöntemlerinin kullanıldığı araştırma, sosyal ağlarda çevrimiçi olmadan önce ve çevrimiçi olduktan sonra şeklinde gittikçe muğlaklaşan iki temel ayrıma göre yapılandırılmıştır. Bu esasa göre, mobilize olmuş iletişim teknolojileri sayesinde e-posta ve bildirimler yoluyla sürekli ulaşılabilir bir konumda olan kullanıcılar, öncelikle sosyal ağlara giriş yapmak için, sonra da ağa giriş yaptıktan sonra içerik üretmek ve ağı zenginleştirecek biçimde faaliyetlerde bulunmak için zorlanmaktadırlar. Bu bağlamda sosyal ağ sermayedarlarının, kullanıcı bilgilerini, ürettikleri içerikleri ve onların her türlü çevrimiçi faaliyetini reklamverenlere pazarlama yoluyla enformasyon tabanlı bir sömürü gerçekleştirdikleri söylenebilir. Bu çerçevede, sosyal ağlar aracılığıyla kapitalizmin dijital bir görünüm kazandığı ve böylelikle emek-sermaye çelişkisinin daha da arttığı düşünülmektedir.

Abstract:
This paper researches the pushiness of social media based on the assumption that social networks such as Facebook and Twitter digitalizes the user effort and makes the resultant information measurable and sellable to ad-givers. The fact that user effort on social networks transformed to numerically code-able metas has been evaluated by using the `digitalizing of efforts theory` by C. Fuchs. The research, which sees usage of multiple sample incident and content review methods, has been structured on two main pillars which are becoming more and more ambiguous; before going online on social networks and after going online on social networks. According to this base, users, who are always reachable via mobilized communication technologies such as notifications and e-mail, are being forced to join the social networks and then to create content on the said social media to allow content pool growth of the network. In this context, it can be said that social network stakeholders exploit the user information they have and all of their activities by selling those said information to ad –givers. To conclude, capitalism gains a digital look via social networks and effort-capital conflict further worsens.

Anahtar Kelimeler: Yeni İletişim Ortamları, Ekonomi Politik, Dijital Emek

Keywords: New Media, Political Economy, Digitalization of Labor

Makale dosyasını indir